ประเภทและการใช้อุปกรณ์การจัดการทางเดินหายใจที่มีความเสี่ยงต่ำ

อุปกรณ์การจัดการทางเดินหายใจที่มีความเสี่ยงต่ำ มีบทบาทสำคัญในการปฏิบัติทางคลินิกส่วนใหญ่ใช้เพื่อเปิดทางเดินหายใจโดยเฉพาะในระหว่างการรักษาฉุกเฉินและการดมยาสลบ อุปกรณ์เหล่านี้มักจะไม่ติดต่อทางเดินหายใจส่วนล่างของผู้ป่วยโดยตรงดังนั้นความเสี่ยงของการติดเชื้อจึงค่อนข้างต่ำ

ต่อไปนี้เป็นอุปกรณ์การจัดการทางเดินหายใจที่มีความเสี่ยงต่ำทั่วไปและการใช้งาน
Oropharyngeal Airway (OPA)
การใช้งาน: ทางเดินหายใจ oropharyngeal เป็นอุปกรณ์การจัดการทางเดินหายใจที่มีความเสี่ยงต่ำที่ใช้กันมากที่สุดส่วนใหญ่ใช้เพื่อให้ทางเดินหายใจเปิดในผู้ป่วยที่มีสติหรือ comatose มันปิดกั้นทางเดินหายใจโดยป้องกันไม่ให้ลิ้นถอยกลับและเหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ไม่สามารถเปิดทางเดินหายใจด้วยตนเอง
คุณสมบัติ: OPA มีให้เลือกหลายขนาดและควรเลือกแบบจำลองที่เหมาะสมตามขนาดช่องปากและโครงสร้างคอหอยของผู้ป่วยเพื่อให้แน่ใจว่าผลดีที่สุด
Nasopharyngeal Airway (NPA)
การใช้งาน: ทางเดินหายใจโพรงหลังจมูกเหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ไม่สามารถใช้ทางเดินหายใจ oropharyngeal โดยเฉพาะผู้ที่ได้รับบาดเจ็บที่ใบหน้า มันถูกแทรกผ่านโพรงจมูกและขยายไปยังคอหอยเพื่อช่วยให้ทางเดินหายใจเปิดอยู่
คุณสมบัติ: NPA มีความยืดหยุ่นมากกว่า OPA สามารถลดการระคายเคืองไปยังคอหอยและเหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีสติหรือไม่สบายเล็กน้อย ขนาดยังต้องได้รับการพิจารณาเมื่อเลือกที่จะหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดความเสียหายจากจมูก
Laryngeal Mask Airway (LMA)
วัตถุประสงค์: Laryngeal Mask Airway เป็นอุปกรณ์ที่มีความเสี่ยงต่ำที่ใช้แทนการใส่ท่อช่วยหายใจ endotracheal และเหมาะสำหรับการระงับความรู้สึกและการจัดการทางเดินหายใจฉุกเฉิน มันปิดผนึกทางเดินหายใจผ่านกล่องเสียงช่วยให้ก๊าซเข้าและออกและเหมาะสำหรับการบำรุงรักษาทางเดินหายใจในการผ่าตัดระยะสั้นหรือสถานการณ์ฉุกเฉิน
คุณสมบัติ: LMA นั้นง่ายต่อการวางและลดความซับซ้อนของการใส่ท่อช่วยหายใจ endotracheal โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยที่ไม่มีความผิดปกติทางกายวิภาคทางเดินหายใจที่ชัดเจน การออกแบบ LMA สามารถป้องกันไม่ให้เนื้อหาในกระเพาะอาหารเข้าสู่ทางเดินหายใจ